De regen die doet drup drip,
in deze stad van hot hip.
Dan maar in de bar sip zuip,
hangt de was nat buiten drip druip.

De tijd kruipt langzaam tik tak,
nu het doorplenst op het tent dak.
Terwijl ons wiel maar stil staat,
hebben we onbenullige prul praat.

Doorgaand die regen spit spat.
Ook in de tent wordt het nu nat.
Onderwijl ik mij nog steeds ver-veel,
check ik nog maar eens mijn mail.

(Rick)

Heel anders dan thuis, betekent hier schijnbaar ‘zit stoeltjes’. Of zijn dit nu van de franse bidets?

Verboden toegang in de paal en in de zee, maar de meeuw doet lekker toch niet mee.

Wie heeft hier de makkelijkste taal!

Over de uitgestrekte velden van het Franse rijk, langs bossen, rivieren en gehuchten, beweegt zich voorts een zwarte verschijning. Is het een ninja of Zorro? Nee het is Vera de piraatridder! Langzaam nadert zij een grote vesting. ‘Kasteel ahoy’ riep Vera, ‘enteren, kijken of er nog wat buit te maken valt’. Vera zet haar metalen paard in een hogere versnelling, wiens galop voorts in snelheid toeneemt.

Maar bovenop de hoogste toren van het kasteel staat een figuur die een oog op haar heeft. Het is niemand minder dan Rickie Hoed; de beruchte boogschutterhoedenmaker. Wanneer de piraatridder dicht in de buurt komt zet Rickie een pijl in zijn boog en trekt deze helemaal strak. Na een moment van richten laat hij de pijl los en deze vliegt in een noodgang op Vera af.

!KETS! de pijl raakt de zijkant van het metalen paard welke begint te slingeren. Vervolgens raakt Vera uit balans en valt met paard en al omver. Als een donkere hoop blijven ze het in het landschap liggen. Toch lost Rickie voor de zekerheid nog een pijl op de zwarte vlek.

Even later is Rickie naar beneden gekomen uit de hoge toren om het geraakte doelwit te inspecteren. Wanneer deze hij echter heel dichtbij komt ziet hij tot zijn schrik dat daar enkel het paard en de cape van de piraatridder ligt, maar dat er van de persoon zelf geen spoor te bekennen is. Achter zich hoort hij een takje breken, en hij wilt zich snel omdraaien, maar is al te laat. Hij wordt om zijn middel gegrepen en voelt het koude staal van een mes op zijn keel.

(wordt vervolgt…)

De bewegwijzering wordt je niet altijd zoveel wijzer van in dat buitenland… Hier een aantal borden die we tegen kwamen op onze route d’Onzain.

Wat nu?

Verboden voor families

Verboden voor ontploffende auto’s

Bedankt Hans & Bernadette!